شیمی نو

اتوکسیلات های نونیل فنل (NPE) به عنوان سورفکتانت شناخته می شوند زیرا کشش سطحی را کاهش می دهند. آنها در محلول یا فعل و انفعال با هم مخلوط نمی شوند، مانند آب و روغن، متمرکز می شوند و عمل پاکسازی را انجام می دهند. نونیل فنل (NP) و نونیل فنل اتوکسیلات (NPE) پرمصرف ترین گروه سورفکتانت های غیریونی هستند و به دلیل استفاده گسترده در محیط های آبی تولید و به بازار عرضه می شود. صابون 30 مول (نونیل فنل اتوکسیله) یکی از انواع این ترکیبات است که در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.

نونیل فنل اتوکسیله یا صابون مول ۳۰ یک سورفکتانت غیریونی جامد با وزن مولکولی بالایی و رنگ سفید است. وجود گروه های اتیلن اکسید به تعداد زیاد باعث آب دوستی بالای آن شده است. این ترکیب یک امولسیون کننده و تثبیت کننده فوق العاده است که در آب محلول می باشد.

صابون مول 30 مول از تکرار گروه های اتوکسی تولید می شود. این ترکیب یک مایع روغنی و یا جامد مومی است و از نظر رنگ از بی رنگ تا نارنجی متغیر است. اغلب این مواد در صورت وزن مولکولی بالا جامد هستند و اگر وزن مولکولی پایینی داشته باشند مایع هستند. صابون های مول از نظر شیمیایی پایدار و ثابت هستند و به راحتی در حلال های آلی حل می شوند.  PH این صابون ها معمولا حدود ۵ تا ۸ است.

مزایای صابون 30 مول (نونیل فنل اتوکسیله)

• در دماهای بالا موثر است

• امولسیفایر و تثبیت کننده بسیار محلول در آب

• شوینده عالی

• ویژگی های حلالیت همه کاره

• بوی خیلی کمی دارد

• خیس شدن فوق العاده

• عوامل مرطوب کننده و تثبیت کننده ها

• امولسیفایرها و پخش کننده ها

• مواد شیمیایی کشاورزی

کاربردهای صابون 30 مول (نونیل فنل اتوکسیله)

نونیل فنل اتوکسیلات (NPE) در نتیجه واکنش نونیل فنل (NP) با اتیلن اکسید در شرایط لازم به دست می آید. آنها از تجزیه پلی اتوکسیلات های قلیایی فنل تشکیل می شوند. بیش از 50 سال است که به عنوان سورفکتانت در صنایع شیمیایی استفاده می شود.

اتوکسیلات های نونیل فنل (NPE) در صنعت پردازش نساجی، در فرآیندهای خمیر کاغذ استفاده می شود. اتوکسیلات های نونیل فنل (NPE)، رنگ ها، رزین ها و پوشش های محافظ در بازیافت نفت و گاز و فولادسازی استفاده می شوند. همچنین به طور فعال در تولید آفت کش ها و در نیروگاه های تولید برق استفاده می شوند.

صابون 30 مول (نونیل فنل اتوکسیله) در ساخت محصولات پاک کننده مختلف استفاده می شود. آنها همچنین در تولید مواد شیمیایی تمیز کننده روغن و مواد شوینده استفاده می شود. اتوکسیلات های نونیل فنل (NPE) نیز در زمینه شستشوی الیاف استفاده می شود.

اتوکسیلات های نونیل فنل (NPE) در ساخت برخی از محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده می شود. مهمترین کاربرد نونیل فنل (NP) به عنوان یک واسطه در تولید اتوکسیلات نونیل فنل (NPE) است. نونیل فنل (NP) همچنین واکنش داده و تریس (4-نونیل-فنیل) فسفید (TNPP) را تشکیل می دهد، یک آنتی اکسیدان که برای محافظت از لاستیک، وینیل و پلیمرهایی مانند پلی اولفین ها و پلی استایرن استفاده می شود. از TNPP به عنوان تثبیت کننده در بسته بندی مواد غذایی نیز استفاده می شود.

صابون 30 مول (نونیل فنل اتوکسیله) به عنوان عوامل مرطوب کننده، عوامل امولسیون کننده و عوامل پخش کننده استفاده می شود. آنها به عنوان آفت کش در بخش کشاورزی استفاده می شود. اتوکسیلات های نونیل فنل (NPE) امولسیفایرهای خوبی هستند و در اسپرم کش ها نیز برای جلوگیری از بارداری استفاده می شوند.

دانه های سیاه دانه قرن هاست که در طب گیاهی استفاده می شوند. سیاه‌ دانه نمونه‌ ای عالی از یک ماده غذای سالم و گیاه دارویی باستانی است که به دلیل فواید سلامتی شناخته شده در حال گسترش در سراسر جهان است. سیاه دانه حاوی بسیاری از ترکیبات مفید است که برای سلامت عمومی مفید است و ممکن است در برابر بیماری از شما محافظت کند. در این مقاله به خواص و فواید روغن و دمنوش سیاه دانه خواهیم پرداخت.

سیاه دانه چیست؟

سیاه دانه نام کوتاه شده گیاهی است که از نظر گیاه شناسی به Nigella sativa معروف است. بومی مناطق خاورمیانه، شمال آفریقا و اروپای شرقی است. سیاه دانه یک گیاه گلدار یکساله با برگ های ریز است که تقریباً شبیه شوید است. گیاهان با گل های بنفش کم رنگ، آبی یا سفید شکوفا می شوند و در نهایت دانه هایی تولید می کنند که ارزشمندترین قسمت گیاه هستند.

خود دانه ها سیاه و شبیه دانه های کنجد تیره رنگ هستند. سیاه ‌دانه حداقل از زمان تمدن مصر باستان به عنوان دارو استفاده می ‌شده است. در طب شرقی، سیاهدانه به عنوان داروی تقریباً هر بیماری در نظر گرفته شده است و حتی در مقبره فرعون مصری توت عنخ آمون یافت شده است. سیاه دانه در کتاب مقدس نیز ذکر شده است و توسط پزشکان باستانی دیوسکوریدس، جالینوس و بقراط توصیه شده است.

روغن سیاه دانه

روغن سیاه دانه یک روغن گیاهی با طعم فلفلی است که از دانه های سیاه دانه به دست می آید. این روغن در حالت پرس سرد، مخلوط جالبی از اسیدهای چرب غیراشباع و مقدار زیادی از مواد فعال دیگر را فراهم می کند. در این میان هیجان ‌انگیزترین ترکیبات، اسید چرب نادر گاما-لینولنیک اسید امگا-6 و دو ماده گیاهی ثانویه آلفا-هدرین و تیموکینون هستند.

برای تولید این اکسیر زرد تا قهوه ‌ای مایل به سبز از دانه ‌های معطر سیاه دانه، دانه ها ابتدا خشک شده و سپس پرس می ‌شوند. اگر می خواهید از روغن سیاه دانه به عنوان یک درمان خانگی طبیعی استفاده کنید، حتما باید از محصولات پرس سرد استفاده کنید، زیرا مواد با ارزش در طی فرآیند پرس سرد ملایم بهتر حفظ می شوند.

روغن سیاه دانه به عنوان یک درمان طبیعی برای شکایات متعدد مورد استفاده قرار می گیرد. مشکلات گوارشی را کاهش می دهد، التهاب و میکروب ها را مهار می کند و سیستم ایمنی بدن را تنظیم می کند. این روغن به صورت خارجی برای مراقبت از پوست و مو و همچنین برای مشکلات پوستی خاص مانند پسوریازیس یا نورودرماتیت استفاده می شود.

دمنوش سیاه دانه

برای تهیه دمنوش سیاه دانه، مقداری از آن را به مدت 20 دقیقه در آب داغ و در ظرف دربسته قرار دهید. این دمنوش گیاهی را می توان برای کودکان و بزرگسالان استفاده کرد. این چای گیاهی از سیستم قلبی- عروقی سالم، سیستم ایمنی بدن و موارد دیگر حمایت می کند.

سیاه دانه غنی آنتی اکسیدان است. این دمنوش یک درمان جایگزین امیدوارکننده برای کمک به مبارزه با اختلالات مرتبط با افزایش سن و لیست طولانی از بیماری ها مانند آکنه، آلرژی، آسم، دیابت، بیماری کبد چرب، فشار خون بالا، التهاب، ناباروری مردان، چاقی، پسوریازیس، آرتریت روماتوئید و التهاب پوست ارائه می دهد.

موارد احتیاط

اگرچه گزارش ‌های کمی از واکنش آلرژیک به روغن هنگام استفاده روی پوست وجود دارد. برخی از ترکیبات موجود در سیاه دانه ممکن است بر لخته شدن خون تأثیر بگذارد، بنابراین اگر داروی انعقاد خون مصرف می کنید، قبل از استفاده با یک پزشک متخصص صحبت کنید. دانه ها و روغن سیاه دانه به طور سنتی در دوران بارداری و بعد از آن استفاده می شود، اما برخی منابع توصیه می کنند که در دوران بارداری فقط مقادیر کمی از آن مصرف شود.

موادشیمیایی آزمایشگاهی به هر ماده شیمیایی مورد استفاده در آزمایشگاه اشاره دارد. بیشتر آنها معرف های شیمیایی استاندارد یا مواد شیمیایی ساده هستند که به عنوان مواد اساسی برای ترکیب مواد شیمیایی پیچیده تر عمل می کنند. آنها می توانند برای اهداف تحقیقاتی یا تشخیصی مانند تهیه داروها یا در تست های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گیرند.

مواد شیمیایی آزمایشگاهی بر روی نمونه های کوچکی از مواد معدنی (به عنوان مثال سنگ)، مواد آلی یا حتی نمونه های بیولوژیکی انجام می شود. این نوع آزمایشات و تجزیه و تحلیل ها به معرف ها و واکنش دهنده های شیمیایی خاصی نیاز دارند، جایی که مواد شیمیایی آزمایشگاهی وارد می شوند.

شیمی یک علم عمدتاً تجربی و عملی است که به تست های آزمایشگاهی متکی است تا به نتیجه گیری برسد. این که آیا شما یک دانش آموز دبیرستانی هستید که یک واکنش تیتراسیون ساده را انجام می دهید یا یک شیمیدان دارویی که در مورد داروی جدید تحقیق می کند، برای انجام آزمایشات خود به مواد شیمیایی آزمایشگاهی نیاز خواهید داشت.

موادشیمیایی آزمایشگاهی پرکاربرد در آزمایشگاه

استون

استون یک حلال مهم است که اغلب به عنوان یک عامل تمیز کننده در آزمایشگاه ها استفاده می شود. استون کاربردهای عملی دیگری در خارج از محدوده آزمایشگاه دارد. متخصصان پوست از استون برای درمان های مختلف صورت از جمله لایه برداری پوست خشک هنگام درمان آکنه استفاده می کنند. از آنجایی که استون توانایی بسیار قوی در حل کردن چسب دارد، برای حذف باقی مانده چسب فوق العاده از شیشه و چینی نیز استفاده می شود.

در حالی که استون یک ماده شیمیایی رایج است، اما یک ماده فرار و بسیار قابل اشتعال است. استون دارای نقطه اشتعال بسیار پایین 20- درجه سانتیگراد است که به آن توانایی اشتعال آسان در دمای اتاق را می دهد. قرار گرفتن در معرض استون در صورت استنشاق، بلع یا تماس با چشم ها می تواند باعث مشکلات سلامتی حاد و مزمن شود.

بنزن

بنزن یک هیدروکربن است، به این معنی که فقط از اتم های کربن و هیدروژن تشکیل شده است. رایج ترین کاربرد این ترکیب شیمیایی آلی به عنوان واسطه در تولید سایر مواد شیمیایی است. بنزن محصول جانبی احتراق سوخت است و بیش از نیمی از بنزن تولید شده در جهان برای ساخت اتیل بنزن استفاده می شود. از اتیل بنزن برای ساخت پلیمرها و پلاستیک ها استفاده می شود. اگر بخارات بنزن استنشاق یا بلعیده شود، علائم خطر سلامتی ممکن است در عرض چند دقیقه یا چند ساعت آشکار شود.

متانول

متانول یک ماده شیمیایی قابل اشتعال است. امروزه بیشتر متانول از فرآیند کاتالیزوری شامل مونوکسید کربن، دی اکسید کربن و هیدروژن تولید می شود. استفاده اولیه از متانول به عنوان یک محصول پایه برای تولید مواد شیمیایی است. سپس از این مواد شیمیایی برای تولید طیف وسیعی از محصولات از جمله پلاستیک، رنگ و مواد منفجره استفاده می شود.

متانول همچنین می تواند به عنوان سوخت برای برخی خودروهای پرفورمنس استفاده شود. بسیاری از آزمایشگاه ها در سراسر جهان از متانول به عنوان حلال استفاده می کنند. اثرات بهداشتی ناشی از مسمومیت با متانول ممکن است تا پس از یک دوره بدون علامت (1 تا 72 ساعت) قابل مشاهده نباشد.

موادشیمیایی آزمایشگاهی چگونه ذخیره می شوند؟

اگرچه موادشیمیایی آزمایشگاهی با نام آنها برچسب خورده است، اما به طور معمول به ترتیب حروف الفبا ذخیره نمی شوند. در عوض، آنها بر اساس سازگاری شیمیایی و طبقه بندی خطر به منظور جلوگیری از تصادفات ذخیره می شوند. ظروف بی اثر نیز معمولا هنگام ذخیره این نوع مواد شیمیایی استفاده می شود.

به عنوان مثال، اسیدهای معدنی خورنده باید در کابینت های پایین ذخیره شوند. به طور مشابه، مواد منفجره مانند استون پراکسید باید از سایر مواد شیمیایی به دور و جداگانه ذخیره شوند زیرا با اکسیدانرها، اسیدها، پایه ها و مایعات قابل اشتعال بسیار ناسازگار هستند.

تفاوت کائولن و بالکلی در این است که بالکلی اغلب از میزان پلاستیسیته بالاتری نسبت به کائولن برخوردار است. اما این سنگ همچنین مقاومت حرارتی پایین تری نسبت به کائولن دارد و به عنوان دومین ماده پرکاربرد در صنعت پلاستیک سازی پس از کائولن شناخته می شود.

این دو ترکیب شیمیایی متفاوتی بایکدیگر ندارند و فقط در مقدار سیلیس موجود در مواد تشکیل دهنده اغلب تفاوت دیده می شود. البته در سایر مواد تشکیل دهنده نیز اختلافاتی دیده می شود اما به دلیل اینکه در نوع کاربرد این دو سنگ تاثیر چندانی نمی گذارد اغلب در نظر گرفته نمی شود.

بالکلی و کائولن به عنوان دو ماده معدنی طبیعی دارای رنگ های مختلفی هستند که با توجه به میزان سایر کانی های موجود در این دو سنگ این تغییر رنگ ایجاد شده است. این رنگ های متغیر موجب شده است که بالکلی به عنوان ماده اولیه پایه در صنعت سرامیک شناخته شود.

 کائولن نیز با داشتن ویژگی های خاص برای استفاده در صنعت تولید کاغذ به منظور جذب شدن بهتر جوهر بر روی کاغذ به کار برده می شود. این ماده همزمان می تواند کمک کند خمیر کاغذ از درخشندگی خوبی بهره مند شود. این دو سنگ به صورت پودرهای ریز و البته در دانه بندی های مختلف و سفارشی برای استفاده در صنایع مختلف آماده و به فروش می رسند.

بالکلی چیست و چه کاربردی دارد؟

بالکلی نوعی رس سفید رنگ است که به عنوان یک ماده معدنی کمیاب در مکان های انگشت شماری در دنیا یافت می شود. به دلیل خواص مختلف به عنوان یک ماده پایه در بسیار از صنایع به کار برده می شود.

این سنگ از طریق هوازدگی تولید می شود. بنابراین مقدار مواد معدنی اصلی و فرعی آن ممکن است متفاوت باشد. در نتیجه این سنگ به دلیل داشتن ترکیبات مختلف در انواع مختلفی بطور طبیعی تولید می شود و برای مصارف متعددی استفاده می شود.

 این سنگ در اندازه های مختلف یافت می شود و سپس به شکل پودر و یا دانه های ریز با داشتن قدرت انعطاف پذیری بالا، استحکام و مقاومت مناسب و وجود رنگدانه های روشن برای تولید ظروف سفید، سرامیک و سایر وسایل و ظروف بهداشتی که رنگ روشنی دارند به کار برده می شود. علاوه بر این در تولید چسب ها و درزگیرها و همچنین به عنوان اصلاح کننده خاک نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

مزایای بالکلی

• عملکرد مناسب هنگام استفاده و پخته شدن
• خاصیت پلاستیسیته بالا و عدم شل شدن در دمای بالا
• مقاومت رئولوژیکی مناسب و کاملا نسوز

کائولن چیست و چه کاربردی دارد؟

کائولن یک ماده معدنی است که در محیط مرطوب و دارای ذخایر معدنی فراوان یافت می شود. اغلب ناخالصی هایی به رنگ آبی و یا قهوه ای در آن دیده می شود و به عنوان یک کانی رسی  سفید رنگ از هوازدگی شیمیایی فلدسپات یا سایر کانی های سیلیکات آلومینیومی تشکیل می شود.

این سنگ دارای ظرفیت انقباض و تورم کم و ظرفیت تبادل کاتیونی پایین است که باعث شده برای بسیاری از کاربردهای صنعتی ایده آل باشد. به عنوان مثال این ماده به عنوان یک رنگدانه موثر در تولید کاغذ باعث درخشندگی و جذب جوهر می شود.

این سنگ پرکاربرد در صنایعی مانند صنعت کاغذسازی، تولید انواع سرامیک، تولید رنگ و لامپ، پلاستیک سازی، تولید چسب، لوله های دود، جذب کننده ها، صابون و همچنین برای سفید شویی در سنگ تراشی به کار برده می شود.

علاوه بر این در صنعت کشاورزی به عنوان یک ماده کنترل کننده آفات در خاک استفاده می شود. در صنعت تولید دارو نیز به عنوان یک ماده فعال برای تولید داروهای ضد اسهال و تهوع و مشکلات گوارشی مورد استفاده قرار می گیرد.

عواملی مانند رشد اقتصادی، افزایش شهرنشینی، صنعتی شدن و تغییر سبک زندگی مردم سطح تولید ضایعات پلاستیک و پلیمر را افزایش داده اند که منجر به افزایش تهدید برای محیط زیست شده است. آگاهی در مورد مدیریت ضایعات پلاستیکی با پیشرفت در آموزش مصرف کنندگان و افزایش آگاهی در مورد بهداشت و محیط زیست به طور قابل توجهی افزایش یافته است. رشد جمعیت و افزایش سطح درآمد مردم فرصت های جدیدی را برای صنعت مدیریت ضایعات پلاستیکی و پلیمر ایجاد کرده است.

وجود تعداد کمتر کارخانه ‌های بازیافت و زباله ‌سوز منجر به سوء مدیریت ضایعات می ‌شود و به افزایش دفع ضایعات پلاستیک و محل های دفن زباله می شود. رشد جمعیت، افزایش تولید ناخالص داخلی و افزایش درآمد قابل تصرف منجر به تولید زباله های جامد بیشتر (از جمله ضایعات پلاستیکی) می شود که به نوبه خود فرصت هایی را برای بازار ایجاد می کند.

اهمیت پلاستیک و پلیمر

پلاستیک و پلیمر با وزن سبک، خواص عملکردی و هزینه کم، سهم عمده ای در اقتصاد جهانی دارند. با این حال، سهم آنها در تولید زباله قابل توجه است. نرخ بالای دفن زباله و افزایش فشار جهانی ناشی از نشت محیطی، ملاحظات مهمی است که نگرانی ‌هایی را در سراسر دنیا ایجاد کرده است.

مزایای مختلف پلاستیک های بازیافتی (مانند کاهش آلودگی و وابستگی کمتر به سوخت های فسیلی) و کاربرد گسترده آنها در بسته بندی پایدار (مانند ظروف، بطری ها، کیسه ها، فیلم ها و سایر محصولات بسته بندی محافظ) می تواند به کاهش ضایعات پلاستیک و پلیمر کمک کند. حجم ضایعات پلاستیک و پلیمر در کشورها بسیار بالاست ولی متاسفانه روند بازیافت آنها پیشرفت چندانی ندارد.

چشم انداز جهانی در رابطه با ضایعات پلاستیک و پلیمر

از نظر تاریخی بازیافت شیمیایی به تدریج نسبت به بازیافت مکانیکی که اغلب منجر به خواص ضعیف محصول می شود، توجه بیشتری را به خود جلب می کند.

دولت‌ ها در سراسر جهان مقررات مختلفی را برای دستیابی به اهداف زیست ‌محیطی در رابطه با ضایعات پلاستیک و پلیمر وضع کرده‌ اند. اروپا پیشتاز در مدیریت ضایعات پلیمری است که عمدتاً بر بسته بندی تمرکز دارد. بازیافت پلاستیک و پلیمرهای مستعمل بخش مهمی از یک معامله سبز است که هدف آن کاهش انتشار کربن و ترویج حرکت به سمت اقتصاد چرخشی است.

در آسیا، سیاست ها و چارچوب ها به طور قابل توجهی در بین کشورها متفاوت است. به طور کلی، سیاست های دولت ها بیشتر بر کاهش تولید ضایعات متمرکز است. به عنوان مثال، هند تولید، فروش و استفاده از پلاستیک های یک بار مصرف را در سال 2022 ممنوع کرد. کشورهای آسیای جنوب شرقی هدف یکسانی برای مقابله با زباله های دریایی دارند، اما هیچ همکاری در اجرای سیاست وجود ندارد.

مدیریت ضایعات پلاستیک و پلیمر هنوز در مرحله نوپایی است. عدم آگاهی از تفکیک منبع و فقدان داده های قابل اعتماد در مورد شناسایی ضایعات، گزینه های بازیافت را محدود کرده است.

پیشرفت در فناوری برای تسهیل بازیافت پلیمره، پلاستیک،محصولات چند ماده ای و کامپوزیت ها ضروری است. مواد کامپوزیتی در دراز مدت در اولویت خواهند بود. نوآوری مرتبط با روش‌ های نوین نیز نتایج خوبی را به همراه خواهد داشت.

دولت ها نقشی اساسی در تغییر زنجیره ارزش پلاستیک در صنایع ایفا می کنند. علاوه بر این، مقامات باید استانداردها و دستورالعمل ‌هایی را برای بازیافت‌ ضایعات پلاستیک و پلیمر مشخص کنند و مشوق‌ ها و مجازات‌ های زباله‌ های پلاستیکی را برای تولید کنندگان تقویت کنند. سرمایه ‌گذاری در زیرساخت‌ های مربوط به جمع ‌آوری، مرتب ‌سازی و بازیافت ضایعات پلاستیک و پلیمر نیز برای غلبه بر عدم آگاهی در این زمینه و پیشرفت های بیشتر بسیار حائز اهمیت خواهد بود.

پکتین و لیگنین دو بیوپلیمر هستند که در لایه میانی و دیواره سلولی گیاهان خشکی زی یافت می شوند. لاملا میانی لایه ای است که در اتصال دیواره های سلولی اولیه دو سلول گیاهی مجاور به یکدیگر نقش دارد. لاملا میانی از پکتات کلسیم و منیزیم تشکیل شده است. لیگنین نیز در لایه میانی یافت می شود. علاوه بر این، تشخیص لاملا میانی از دیواره سلولی اولیه دشوار است، به خصوص در سلول هایی که دیواره سلولی ثانویه ضخیم دارند. پکتین و لیگنین دو ترکیب آلی هستند که در لایه میانی و دیواره سلولی گیاهان یافت می شوند.

پکتین چیست؟

پکتین یک هتروپلی ساکارید اسیدی است که در لایه میانی، دیواره سلولی اولیه و ثانویه گیاهان وجود دارد. این ترکیب یک پلی ساکارید ساختاری است. اسید گالاکتورونیک جزء اصلی پکتین است، این اسید قندی از گالاکتوز تهیه می شود. پکتین نخستین بار به وسیله یک شیمیدان فرانسوی معروف به هانری براکونو جداسازی شد. پکتین برای اهداف تجاری معمولاً از مرکبات به دست می آید. به صورت تجاری به شکل پودری سفید تا قهوه ای روشن عرضه می شود.

پکتین به عنوان یک عامل ژل کننده استفاده می شود. این ترکیب آلی را می توان به ویژه در مربا و ژله یافت. اغلب به عنوان تثبیت کننده در پر کردن دسر، دارو و شیرینی استفاده می شود. علاوه بر این، در آب میوه ها و نوشیدنی های شیر، به عنوان منبع فیبر رژیمی کاربرد دارد. در گزارش کمیته تخصصی مشترک FAO/WHO در مورد افزودنی‌ های غذایی و در اتحادیه اروپا، هیچ مقدار عددی قابل قبول روزانه برای پکتین تعیین نشده است. بنابراین، پکتین برای مصرف انسان بی خطر در نظر گرفته می شود.

لیگنین چیست؟

لیگنین یک پلیمر آلی است که به عنوان یک ساختار حمایت کننده عمل می کند. این پلیمر را می توان در جلبک های قرمز نیز یافت. از نظر بیوشیمیایی لیگنین پلیمر پلی فنیل پروپان است و در لایه میانی و دیواره سلولی ثانویه گیاهان یافت می شود. در تشکیل دیواره های سلولی در بافت چوب و پوست نقش مهمی دارد. استحکام لازم را ایجاد می کند و همچنین باعث می شود به سختی تجزیه شود.

لیگنین نخستین بار به وسیله گیاه شناس سوئیسی A.P. de Candolle در سال 1813 تخلیص و جداسازی شد. عملکرد بیولوژیکی لیگنین پر کردن فضاهای دیواره سلولی بین سلولز، همی سلولزها، اجزای پکتین در بافت های عروقی و حمایت کننده مانند آوند چوبی، عناصر رگ و سلول های اسکلریید است.

 لیگنین همچنین نقش مهمی در هدایت آب و مواد مغذی در ساقه گیاهان دارد. قابل توجه ترین عملکرد لیگنین پشتیبانی از طریق تقویت چوب در گیاهان آوندی است. علاوه بر این، لیگنین همچنین باعث ایجاد مقاومت در برابر بیماری می شود و مانع تخریب دیواره سلولی گیاهی می شود. از نظر تجاری، لیگنین به عنوان یک سوخت فوق سبز برای استفاده در سل های سوختی استفاده می شود.

شباهت های بین پکتین و لیگنین چیست؟

• پکتین و لیگنین دو ترکیب آلی و بیوپلیمر هستند.
• هر دو ترکیب در لایه میانی و دیواره سلولی گیاهان خشکی زی یافت می شوند.
• هر دو ترکیب به صورت تجاری برای اهداف مختلف استفاده می شوند.

تفاوت بین پکتین و لیگنین

تفاوت اصلی بین پکتین و لیگنین این است که پکتین یک هتروپلی ساکارید اسیدی است که در لایه میانی، دیواره سلولی اولیه و ثانویه گیاهان یافت می شود، در حالی که لیگنین یک پلیمر پلی فنیل پروپان است.

پکتین علاوه بر حمایت ساختاری از گیاه اجازه رشد سلول های دیواره اولیه را می دهد و در اتصال سلول به سلول مشارکت دارد. در حالی که لیگنین فضای بین سلولی سلولز و همی سلولز را پر می کند و از قسمت های همچون زایلم (بافت چوبی) و آوند حمایت می کند.

کلر آکوافیت که برای تصفیه آب کاربرد دارد، ترکیب شیمیایی اصلی آن هیپوکلریت کلسیم است. هیپوکلریت کلسیم یک نمک معدنی است. معمولاً به عنوان اکسی کلرید کلسیم نیز از آن نام می برند. عمدتاً از اشباع هیدروکسید کلسیم با کلر به دست می آید و دارای فرمول شیمیایی Ca(ClO)2 است. این جزء اصلی بسیاری از کالاهای صنعتی مانند پودر سفید کننده، پودر کلر و آهک کلردار است. برای اطلاعات بیشتر در مورد ساختار، آماده سازی، خواص و کاربردهای هیپوکلریت کلسیم در ادامه این مقاله با ما باشید.

کلر هندی مارک آکوافیت چیست؟

هیپوکلریت کلسیم یک ترکیب معدنی و یونی است که از یون Ca+2 و ClO- ساخته شده است. عمدتاً به صورت جامد دانه ای سفید رنگ وجود دارد و بوی قوی شبیه کلر می دهد. به این ترکیب دارای دو یون ClO- است که منجر به در دسترس بودن کلر بالایی نسبت به هیپوکلریت سدیم می شود.

هیپوکلریت کلسیم برای اولین بار در قرن 18 کشف شد. چارلز تنانت و چارلز مکینتاش یک روش صنعتی برای تولید کلرید آهک ایجاد کردند که نام دیگر هیپوکلریت کلسیم است. این ترکیب در سال 1799 تولید شد و به طور گسترده در جنگ جهانی اول برای تمیز کردن زخم ها و سنگرها مورد استفاده قرار گرفت.

استخرها، فاضلاب و آب آشامیدنی همگی با هیپوکلریت کلسیم یا کلر آکوافیت ضد عفونی می شوند. علاوه بر این، به عنوان یک عامل سفید کننده برای کاغذ و منسوجات به کار می رود. این ترکیب بسیار واکنش پذیر است و در صورت قرار گرفتن در معرض این ترکیب، چشم و پوست را تحریک می کند.

روش تهیه کلر هندی مارک آکوافیت

آهک (Ca(OH)2) با گاز کلر برای ایجاد هیپوکلریت کلسیم در یک محیط صنعتی تصفیه می شود. واکنش را می توان در فازهای مختلف انجام داد تا ترکیبات مختلف با غلظت های مختلف هیپوکلریت کلسیم و کلرید کلسیم تولید شود. واکنش آماده سازی را می توان به صورت زیر نشان داد.

2Cl2+2Ca(OH)2→Ca(OCl)2+CaCl2+2H2O

تفاوت بین هیپوکلریت کلسیم و هیپوکلریت سدیم

تفاوت های اصلی بین هیپوکلریت کلسیم و هیپوکلریت سدیم در زیر ذکر شده است:

هیپوکلریت کلسیم

• این ترکیب نمک کلسیم هیپوکلریت با فرمول شیمیایی Ca(ClO)2 است.
• نقطه ذوب و جوش بالا به ترتیب 100 و 175 درجه سانتیگراد است.
• مقدار کلر موجود در هیپوکلریت کلسیم بیشتر است.

هیپوکلریت سدیم

• این نمک سدیم هیپوکلریت با فرمول شیمیایی NaOCl است
• در مقایسه با هیپوکلریت کلسیم چندان پایدار نیست.
• نقطه ذوب و جوش کمتری به ترتیب 18 و 101 درجه سانتیگراد دارد.
• مقدار نسبتاً کمتری از کلر موجود دارد.

ویژگی کلر هندی مارک آکوافیت

خواص فیزیکی و شیمیایی هیپوکلریت کلسیم در بخش زیر مورد بحث قرار گرفته است:

مشخصات فیزیکی

• عمدتاً به صورت یک جامد کریستالی دانه ای سفید متمایل به خاکستری وجود دارد.
• به دلیل وجود مقدار بیشتری از کلر موجود بوی کلر قوی دارد.
• در آب 25 درجه سانتی گراد تا 21% محلول است.
• در بالای نقطه جوش تجزیه می شود و گاز کلر و اکسیژن تولید می کند.

خواص شیمیایی

• در دمای اتاق به شدت با اسید کلریدریک واکنش می دهد و گاز کلر و آب همراه با کلرید کلسیم تولید می کند.

Ca(ClO)2+4HCl→CaCl2+2Cl2+2H2O

• به دلیل ماهیت یونی آن به سرعت در آب تجزیه می شود.
• در واکنش با دی اکسید کربن، گاز کلر را همراه با تشکیل کربنات کلسیم تولید می کند.

2Ca(ClO)2+2CO2→2CaCO3+2Cl2+O2

• توانایی پذیرش سریع الکترون ها را دارد که به همین دلیل به عنوان یک عامل اکسید کننده قوی نیز عمل می کند.
• با ترکیباتی مانند آمین ها، آمونیاک یا سولفیدهای آلی واکنش انفجاری می دهد.

موارد مصرف کلر هندی مارک آکوافیت

رایج ترین موارد استفاده از کلر آکوافیت به شرح زیر است:

• به دلیل قدرت اکسید کنندگی، به طور گسترده در زمینه شیمی آلی استفاده می شود.
• کلروفرم را می توان با استفاده از واکنش هالوفرم و هیپوکلریت کلسیم تولید کرد.
• محصولات جانبی تیول و سولفید حاصل از سنتز آلی می توانند توسط هیپوکلریت کلسیم اکسید شوند تا بوی آنها به حداقل برسد و برای دفع مناسب شوند.
• این ماده برای تصفیه آب آشامیدنی و فاضلاب به کار می رود، زیرا حاوی کلر فعال است.
• به منظور جلوگیری از گرفتگی فیلترها یا خطوط لوله کلر آکوافیت نیز در آب سخت استفاده می شود.
• در صنعت فرش، به رنگ ‌آمیزی و درخشندگی بیشتر کمک می‌ کند.
• در صنایع تولید شکر، نوشیدنی و فرآوری مواد غذایی برای رفع بو و ضد عفونی استفاده می شود.

چگونه کلر هندی مارک آکوافیت را ذخیره کنیم؟

کلر آکوافیت باید با احتیاط ذخیره شود زیرا یک ماده شیمیایی خطرناک است و نیاز به نگهداری مناسب دارد. این ماده شیمیایی بسیار خورنده و واکنش پذیر است. هیپوکلریت کلسیم با مواد آلی، مواد احتراق، عوامل کاهنده و رطوبت واکنش می دهد. خورنده است و به هر ظرف فلزی ساخته شده از آلومینیوم و فولاد ضد زنگ آسیب می رساند. همچنین با شیشه کمی خورنده است.

برای نگهداری مارک آکوافیت خشک می توانید از ظروف ساخته شده با مواد غیر واکنشی و غیر خورنده مانند پلی پروپیلن، پلی استایرن، پلی اتیلن و تفلون استفاده کنید.

اسید مالیک یک ترکیب شیمیایی آلی است. این ماده به عنوان محصول فرعی فرآیندهای متابولیک قندها به وجود می آید. این اسید متعلق به گروه اسیدهای هیدروکسی طبیعی است. این بدان معنی است که مولکول حاوی یک گروه هیدروکسیل است که از اکسیژن (O) و هیدروژن (H) تشکیل شده است. فرمول مولکولی اسید مالیک C4H6O5 است و با نام های مختلفی شناخته می شود، مانند:

• اسید هیدروکسی سوسینیک
• 2-هیدروکسی بوتاندیوئیک اسید
• اسیدوم مالیکوم
• تنظیم کننده اسیدیته  E296

بدن ما به طور طبیعی اسید مالیک تولید می کند و در میوه های مختلف از جمله توت، گیلاس و گلابی نیز یافت می شود. به عنوان یک عنصر، منبع اصلی آن میوه نارس و به ویژه سیب است. به همین دلیل نام خود را از کلمه لاتین "مالوم" به معنی سیب گرفته است. در مقیاس صنعتی، بدست آوردن مقادیر مورد نظر اسید مالیک از میوه به تنهایی دشوار خواهد بود. بنابراین، تولید کنندگان اغلب از اسیدوم مالیکوم که به طور مصنوعی با روش شیمیایی یا تخمیر به دست می آید، استفاده می کنند.

خواص و عملکرد اسید مالیک

اسید مالیک ماده ای است کریستالی، سفید یا زرد با طعم ترش مشخص و به خوبی در آب و اتانول محلول است. بی بو و دارای وزن مولکولی 134.09 گرم بر مول است. در دمای بالا، بیش از 140 درجه سانتی گراد و در شرایط بی هوازی، اسیدوم مالیکوم به اسیدهای فوماریک و مالئیک تبدیل می شود. این ترکیب دارای خواص و عملکرد ارزشمند بسیاری است:

• آنتی باکتریال
• ضد التهاب
• لایه برداری
• روشن کننده
• تنظیم اسیدیته سایر مواد
• حمایت از متابولیسم انسان

این خواص منحصر به فرد اسید مالیک به ویژه توسط تولید کنندگان صنایع آرایشی و بهداشتی در مراقبت از پوست مورد استقبال قرار گرفته است. علاوه بر مراقبت از پوست، اسید مالیک را می توان در فرمول های زیبایی دیگر از جمله محصولات مو، درمان ناخن و لوسیون های بدن نیز یافت.

فواید اسید مالیک برای پوست

امروزه این ترکیب بیشتر و بیشتر برای درمان های تخصصی زیبایی پوست و مو استفاده می شود. درمان با اسید مالیک با هدف بهبود وضعیت اپیدرم، مهار رشد باکتری ها و پیری سلول ها انجام می شود. قرار دادن پوست در معرض این اسید به خلاص شدن از شر تغییر رنگ، لکه ها و کوچک شدن منافذ غیر جذاب کمک می کند.

اسید مالیک بر لایه برداری ملایم تمرکز دارد

مانند سایر اسیدهای آلفا هیدروکسی، اسید مالیک به عنوان لایه بردار طبقه بندی می شود زیرا برای از بین بردن پیوندهای بین سلول های مرده روی سطح پوست عمل می کند. با این حال، در مقایسه با سایر همتایان خود منحصر به فرد است، زیرا ساختار مولکولی بزرگتری دارد، به این معنی که در صورت استفاده موضعی کمتر تهاجمی است. به همین دلیل، متخصصان می گویند که احتمال تحریک آن کمتر است و می تواند یک انتخاب عالی برای پوست های حساس باشد.

اسید مالیک برای همه انواع پوست مفید است

اسید مالیک فوق العاده همه کاره است! برخی از مزایای کلیدی این اسید شامل ارتقاء تعادل pH و آبرسانی در پوست، روشن کردن چهره کدر، جلوگیری از مسدود شدن منافذ ناشی از جوش و رفع علائم پیری با تشویق گردش سلولی و کاهش ظاهر خطوط ریز است. برخی از مطالعات حتی نشان می دهد که می تواند به کاهش زخم آکنه کمک کند.

اسید مالیک به خوبی با سایر مواد فعال جفت می شود

هنگامی که با اسید گلیکولیک، اسید لاکتیک یا سایرین ترکیب می شود، اسید مالیک می تواند اثرات لایه برداری را افزایش دهد و بر روی سطح پوست پولیش بیشتری ایجاد کند. همچنین می‌ توانید با استفاده از آن در کنار سایر مواد فوق ‌العاده مانند ویتامین C و اسید هیالورونیک، نتایج فوق‌ العاده ‌ای به ‌دست آورید که از فواید آن‌ ها حمایت می ‌کند.

افزودن اسید مالیک به روتین مراقبت از پوست آسان است

متخصصان می گویند مصرف یک سیب در روز شما را از پزشک دور نگه می دارد و این توصیه ممکن است در مورد اسید مالیک نیز صدق کند. به لطف خواص ملایم آن، پوست سالم می تواند اسید مالیک را در دوزهای کم در روز یا حتی دو بار در روز تحمل کند، بسته به اینکه از چه مواد فعال دیگری ممکن است به طور همزمان استفاده کنید. فقط مطمئن شوید که آن را مانند سایر لایه بردارها درمان کنید و در صورت مشاهده عوارض منفی مانند قرمزی، خارش یا سوزش، مصرف آن را کاهش دهید.

سخن آخر

این اسید ملایم یکی از مواردی است که می توانید آن را در روتین مراقبت از پوست خود بگنجانید تا از مزایای آن بهره مند شوید. اسید مالیک برای انواع پوست ایده آل است و یکی از ضروریات روتین مراقبت از پوست شما است.

عینک ایمنی یک نیاز اساسی در بسیاری از محیط های کار است و برای محافظت از چشم و بینایی در برابر اجسام خارجی مانند پاشش مواد شیمیایی یا فلزی، گرد و غبار، پرتابه، گاز، بخار و تشعشع استفاده می شود.

اکثر خطرات چشمی در یک محیط غیر قابل پیش بینی به دلیل عواملی مانند گرما، نور، صدمات مکانیکی، گرد و غبار و غیره رخ می دهد. کارکنان ممکن است به دلیل هوای آلوده در محل کار دچار سوزش چشم شوند. همچنین ممکن است به مدت طولانی در معرض هوای آلوده قرار بگیرند و به طور ناگهانی بینایی چشم آنها را مختل شود. در چنین شرایطی باید از عینک ایمنی برای محافظت مناسب از چشم استفاده شود تا ایمنی کامل کارکنانی که در محیط های خطرناک کار می کنند تضمین شود.

عینک ایمنی آزمایشگاه توسط Garrett Morgan در سال 1914 ساخته شد و در سال 1940 برای کارکنان اجباری شد که از عینک ایمنی در محل کار استفاده کنند تا از چشم ها در برابر آسیب های فیزیکی یا عفونت های ناشی از مواد مختلف در محیط محافظت شود. عینک ایمنی آزمایشگاهی بخش مهمی از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) است که به منظور رعایت کامل ایمنی و بهداشت شغلی کارکنان استفاده می شود.

انواع عینک ایمنی و کاربرد آنها

عینک های ایمنی در اشکال و سبک های مختلفی بسته به کار و کاربرد شغلی ارائه می شوند. هنگامی که صحبت از محافظت از چشم می شود، راحتی و تناسب اندام عوامل مهمی هستند که باید در نظر گرفته شوند. هنگامی که عینک ایمنی راحت باشد، کارکنان بیشتر از آن استفاده می کنند. ویژگی ‌های صورت افراد بیشتر اوقات در استفاده از عینک‌ های ایمنی اختلال ایجاد می‌ کند. بنابراین عینک‌ های ایمنی باید برای محافظت کافی از چشم مناسب باشند. عینک های ایمنی که مناسب نیستند، محافظت کاملی را که برای آن در نظر گرفته شده است، ایجاد نمی کنند.

در زیر برخی از انواع عینک ایمنی آورده شده است:

عینک ایمنی آزمایشگاهی

این عینک های محافظ، در برابر مواد شیمیایی مقاوم هستند. با پوشش کامل خود در برابر پاشش مواد شیمیایی و مواد خطرناک از چشم ها محافظت می کند. آن ها از قسمت های سخت و نرم برای استفاده طولانی مدت ساخته شده اند و دارای میدان دید وسیعی است.

عینک‌ های جوشکاری

 این عینک‌ ها به محافظت از چشم در برابر اشعه‌ های شدید UV و IR که در طول فرآیند جوشکاری نامرئی هستند و می‌ توانند باعث مشکلات بینایی جدی شود، کمک می ‌کنند. آن ها سطح بالایی از محافظت از چشم را در حین انجام کار بدون هیچ خطری ارائه می دهد.

عینک ایمنی اشعه ماوراء بنفش

 این عینک ها با پوشش خاصی ساخته شده اند که مانع از برخورد اشعه های مضر UV با شبکیه چشم و آسیب می شود.

عینک های ضد مه

این عینک ها دارای پوشش تخصصی برای از بین بردن مشکل مه بر روی شیشه ها هستند و در نتیجه دید واضحی را برای کارکنان در شرایط بسیار مه آلود فراهم می کنند. آنها دارای طراحی تهویه منحصر به فرد و لنز مه شکن است.

عینک ‌های بدون تهویه

این نوع عینک‌ ها از چشم در برابر بخار و مه مایعات خطرناک و مواد خطرناک محافظت کامل می ‌کنند.

عینک ‌های تهویه ‌دار

این عینک ‌ها برای کارهای آزمایشگاهی مناسب نیستند زیرا دارای سوراخ‌ های تهویه هستند که مایعات می‌ توانند از طریق آن وارد شوند و با چشم‌ ها تماس پیدا کنند. آن ها محافظت بیشتری از چشم در برابر اشعه های مضر UV ایجاد می کند و از مشکلات طولانی مدت چشم مانند سرطان، آب مروارید و هرگونه مشکل بینایی جلوگیری می کند.

موارد استفاده از عینک های ایمنی در آزمایشگاه شیمی

هنگامی که مواد خطرناک اعم از مایع یا گاز با چشم ها تماس پیدا می کند آسیب جدی و غیرقابل برگشتی ایجاد می کند. همچنین ممکن است فرد دچار اختلال بینایی نسبی یا کامل شود. عینک‌ های ایمنی تجهیزات ایمنی اولیه چشم هستند که به‌ ویژه برای محافظت از چشم ‌ها در برابر هرگونه پاشش شیمیایی، مه ‌های تحریک‌ کننده و بخارات مضر طراحی شده ‌اند.

آنها یک فضای بسته محافظ در اطراف چشم ایجاد می کنند و از ورود هر گونه اشیاء یا مایعات مضر از کناره های عینک جلوگیری می کنند. عینک ایمنی به فرد این امکان را می دهد که با دقت با مواد شیمیایی و مواد مضر بدون ترس از آسیب دیدن چشم کار کند. آنها هنگام آزمایش با مواد آلوده به عنوان یک خط دفاعی مهم در برابر عفونت های مضر عمل می کنند و یک محافظ عالی هستند.

دستکش ضد اسید یکی از تجهیزات محافظت از دست در آزمایشگاه است. در زندگی روزمره یا کار، دست ها اغلب با مایعات اسیدی (یا با ترکیب ناشناخته) در تماس هستند. به طور کلی یک جفت دستکش که می تواند مایع اسیدی را عایق کند، می تواند تا حد زیادی از دست ها محافظت کند.

دستکش های زیادی در بازار وجود دارند که می توانند در برابر مواد شیمیایی محافظ باشند. این دستکش ها با شکل ها و مواد مختلف ویژگی های خاص مخصوص به خود را دارند.

ارزیابی مقاومت دستکش های شیمیایی

عملکرد حفاظت شیمیایی دستکش ها را می توان به عنوان پایداری دستکش در تماس با مواد شیمیایی خاص درک کرد. هرچه پایداری قوی تر باشد، سطح حفاظت بالاتر است. ما می توانیم پایداری دستکش های محافظ شیمیایی در آزمایشگاه را از سه بعد درک کنیم:

• زمان مقاومت. این زمان پس از آزمایش تماس اولیه سطح داخلی دستکش با ماده شیمیایی است. به عنوان مثال، اگر یک ماده شیمیایی خاص به مدت 60 دقیقه با دستکش تماس داشته باشد، پس از 60 دقیقه، اگر ماده در طرف دیگر دستکش شناسایی نشود، به این معنی است که زمان نفوذ بیش از 60 دقیقه است.
• درجه انحطاط. تغییر خواص دستکش پس از تماس با مواد شیمیایی مانند تورم، نرم شدن، انقباض و ترک خوردن را نشان می دهد. با این حال، اگر پس از تماس، تخریب کمی وجود داشته باشد یا اصلاً وجود نداشته باشد، می توان درجه دستکش را "E" یا عالی در نظر گرفت.
• نفوذپذیری. میزان واکنش بین مواد دستکش و مواد شیمیایی را بیان می کند. عملکرد معمولاً به سه روش سنجیده می شود. اولین مورد جذب سطحی دستکش است. دوم چسبندگی سطح دستکش است. سومین مورد، انتشار مواد شیمیایی از طریق دستکش است.

معیارهای انتخاب دستکش ضد اسید

برای محافظت از دست ها در برابر مواد شیمیایی، افراد معمولاً از دستکش های لاتکس یا لاستیکی مصنوعی در آزمایشگاه  استفاده می کنند. با توجه به سه استاندارد پایداری، عملکرد حفاظت شیمیایی به شدت با مواد و ضخامت دستکش مرتبط است. مواد مختلف تعیین می کنند که کدام مواد شیمیایی را می توان با دستکش محافظت کرد. ضخامت نیز سطح حفاظت در برابر اسید را تعیین می کند.

مواد متداول برای تولید دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی عبارتند از: PVC، لاتکس، لاستیک نیتریل، نئوپرن، بوتیل و ویتون.

دستکش پی وی سی (PVC). این نوع دستکش ها اغلب نسبت به عملکرد هزینه مناسبی دارند، بنابراین مورد علاقه مشتریان هستند. دستکش های PVC برای استفاده در مواد شیمیایی اسیدی و قلیایی مناسب هستند. آنها همچنین انتخاب خوبی برای روغن هیدرولیک، حلال معطر یا الکل هستند. با این حال، دستکش های PVC برای محافظت از حلال های آلی مناسب نیستند. همچنین سعی کنید در محیط با دمای بالا از آن استفاده نکنید.

دستکش صنعتی لاتکس. این دستکش ها معمولا محافظت خوبی در برابر محلول های شیمیایی اسیدی مانند اسید نیتریک، اسید سولفوریک، متانول، فرمالدئید، هیدروکسید سدیم، اسید استیک دارند. پوشیدن آنها راحت است و نرمی زیاد آنها به کاربران این امکان را می دهد که با وسایل بهتر کار کنند. به طور کلی، آنها همچنین دارای درجه خاصی از مقاومت در برابر سایش و مقاومت برش هستند. با این حال، دستکش های لاتکس برای محلول های معدنی یا برخی روغن ها مناسب نیستند.

دستکش لاستیکی نیتریل. نیتریل مزایای لاتکس و پی وی سی را تا حدی ترکیب می کند. دستکش های لاستیکی نیتریل انتخاب خوبی هستند. به طور کلی، آنها به طور گسترده ای در استفاده از گریس و لاک استفاده می شود.

دستکش نئوپرن. دستکش های نئوپرن برای فرآورده های نفتی، چربی ها یا سوخت ها ایده آل هستند. در عین حال محافظت خوبی در برابر اسید و قلیایی نیز دارد. عیب این نوع دستکش این است که سطح آن پس از خیس شدن صاف می شود و چسبندگی آن را از دست می دهد.

دستکش لاستیکی بوتیل. دستکش های لاستیکی بوتیل ساختار مولکولی متراکمی دارند که می تواند از استرها، کتون ها، آلدئیدها و الکل ها محافظت کند. بوتیل همچنین یک عامل عایق برای گازهای شیمیایی است و معمولاً در زمینه نظامی در برخی مناطق خاص استفاده می شود.

دستکش ویتون. ویتون نوعی فلورو لاستیکی است که دارای عملکرد حفاظت شیمیایی بسیار بالا و مقاومت در برابر حرارت است. معمولاً در حفاظت از بنزن، تولوئن و PCB (بی فنیل های پلی کلر) استفاده می شود. اما به دلیل قیمت بالای این ماده معمولاً فقط در صنایع هوایی یا برخی صنایع خاص مورد استفاده قرار می گیرد.

استاندارد ایمنی EN 374 چیست؟

استاندارد EN-374، یک استاندارد دستکش مقاوم در برابر مواد شیمیایی است که توسط اتحادیه اروپا تعیین شده است. واکنش دستکش به مواد شیمیایی مختلف را آزمایش می کند و همچنین نفوذپذیری، زمان نفوذ، انقباض و سایر شاخص ها را در نظر می گیرد.

EN-374 دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی را برای 18 ماده شیمیایی مختلف آزمایش می کند. در پایان آزمایش، آژانس ارزیابی شخص ثالث گواهینامه A، B یا C را بر اساس مقاومت آنها در برابر مواد شیمیایی اعطا می کند