تفاوت پکتین و لیگنین چیست؟

پکتین و لیگنین دو بیوپلیمر هستند که در لایه میانی و دیواره سلولی گیاهان خشکی زی یافت می شوند. لاملا میانی لایه ای است که در اتصال دیواره های سلولی اولیه دو سلول گیاهی مجاور به یکدیگر نقش دارد. لاملا میانی از پکتات کلسیم و منیزیم تشکیل شده است. لیگنین نیز در لایه میانی یافت می شود. علاوه بر این، تشخیص لاملا میانی از دیواره سلولی اولیه دشوار است، به خصوص در سلول هایی که دیواره سلولی ثانویه ضخیم دارند. پکتین و لیگنین دو ترکیب آلی هستند که در لایه میانی و دیواره سلولی گیاهان یافت می شوند.

پکتین چیست؟

پکتین یک هتروپلی ساکارید اسیدی است که در لایه میانی، دیواره سلولی اولیه و ثانویه گیاهان وجود دارد. این ترکیب یک پلی ساکارید ساختاری است. اسید گالاکتورونیک جزء اصلی پکتین است، این اسید قندی از گالاکتوز تهیه می شود. پکتین نخستین بار به وسیله یک شیمیدان فرانسوی معروف به هانری براکونو جداسازی شد. پکتین برای اهداف تجاری معمولاً از مرکبات به دست می آید. به صورت تجاری به شکل پودری سفید تا قهوه ای روشن عرضه می شود.

پکتین به عنوان یک عامل ژل کننده استفاده می شود. این ترکیب آلی را می توان به ویژه در مربا و ژله یافت. اغلب به عنوان تثبیت کننده در پر کردن دسر، دارو و شیرینی استفاده می شود. علاوه بر این، در آب میوه ها و نوشیدنی های شیر، به عنوان منبع فیبر رژیمی کاربرد دارد. در گزارش کمیته تخصصی مشترک FAO/WHO در مورد افزودنی‌ های غذایی و در اتحادیه اروپا، هیچ مقدار عددی قابل قبول روزانه برای پکتین تعیین نشده است. بنابراین، پکتین برای مصرف انسان بی خطر در نظر گرفته می شود.

لیگنین چیست؟

لیگنین یک پلیمر آلی است که به عنوان یک ساختار حمایت کننده عمل می کند. این پلیمر را می توان در جلبک های قرمز نیز یافت. از نظر بیوشیمیایی لیگنین پلیمر پلی فنیل پروپان است و در لایه میانی و دیواره سلولی ثانویه گیاهان یافت می شود. در تشکیل دیواره های سلولی در بافت چوب و پوست نقش مهمی دارد. استحکام لازم را ایجاد می کند و همچنین باعث می شود به سختی تجزیه شود.

لیگنین نخستین بار به وسیله گیاه شناس سوئیسی A.P. de Candolle در سال 1813 تخلیص و جداسازی شد. عملکرد بیولوژیکی لیگنین پر کردن فضاهای دیواره سلولی بین سلولز، همی سلولزها، اجزای پکتین در بافت های عروقی و حمایت کننده مانند آوند چوبی، عناصر رگ و سلول های اسکلریید است.

 لیگنین همچنین نقش مهمی در هدایت آب و مواد مغذی در ساقه گیاهان دارد. قابل توجه ترین عملکرد لیگنین پشتیبانی از طریق تقویت چوب در گیاهان آوندی است. علاوه بر این، لیگنین همچنین باعث ایجاد مقاومت در برابر بیماری می شود و مانع تخریب دیواره سلولی گیاهی می شود. از نظر تجاری، لیگنین به عنوان یک سوخت فوق سبز برای استفاده در سل های سوختی استفاده می شود.

شباهت های بین پکتین و لیگنین چیست؟

• پکتین و لیگنین دو ترکیب آلی و بیوپلیمر هستند.
• هر دو ترکیب در لایه میانی و دیواره سلولی گیاهان خشکی زی یافت می شوند.
• هر دو ترکیب به صورت تجاری برای اهداف مختلف استفاده می شوند.

تفاوت بین پکتین و لیگنین

تفاوت اصلی بین پکتین و لیگنین این است که پکتین یک هتروپلی ساکارید اسیدی است که در لایه میانی، دیواره سلولی اولیه و ثانویه گیاهان یافت می شود، در حالی که لیگنین یک پلیمر پلی فنیل پروپان است.

پکتین علاوه بر حمایت ساختاری از گیاه اجازه رشد سلول های دیواره اولیه را می دهد و در اتصال سلول به سلول مشارکت دارد. در حالی که لیگنین فضای بین سلولی سلولز و همی سلولز را پر می کند و از قسمت های همچون زایلم (بافت چوبی) و آوند حمایت می کند.